Czy można samodzielnie ułożyć podłogę drewnianą?
Wykończenie domu to spory wydatek, dlatego wielu inwestorów decyduje się to zrobić choć częściowo samodzielnie, oszczędzając w ten sposób na kosztach. Niektóre prace rzeczywiście nie wymagają dużego doświadczenia, ale czy dotyczy to także układania drewnianej podłogi?
Prosty wzór wcale nie taki prosty
Powszechnym błędem jest przekonanie, że trudne do ułożenia są tylko te skomplikowane wzory. Dobrym przykładem jest tutaj ponadczasowa jodła francuska, którą tworzą proste, jednakowych rozmiarów deski układane pod tym samym kątem – choć nie ma tu wymyślnych linii i elementów o różnych kształtach, to wykonanie jodły wymaga naprawdę sporych umiejętności i amatorowi raczej się ta sztuka nie uda. Rozsądniej będzie więc zlecić ułożenie takiego wzoru specjalistom z Podlogizcharakterem.pl, dzięki czemu nie zmarnujemy drogiego materiału, a podłoga nie zacznie w krótkim czasie sprawiać problemów wymagających kosztownej przeróbki.
Jak wygląda podłoże?
Drewniane deski potrzebują odpowiedniego podkładu. Jeśli podłoga ma funkcjonować bez zarzutu, jej podłoże musi być gładkie, suche i stabilne – w razie wykrycia jakichkolwiek niedoskonałości należy przeprowadzić dodatkowe prace remontowe. Zaniedbanie tego etapu kończy się zwykle paczeniem podłogi, a jej naprawa wyjdzie drożej niż prawidłowe przygotowanie podkładu. Niektóre parametry, głównie wilgotność, ciężko jest ocenić samodzielnie bez specjalistycznego sprzętu, warto więc zamówić fachowca, który przeprowadzi taką ocenę.
Jaka metoda układania desek?
Drewniane deski najczęściej przykleja się do podłoża, którym może być beton albo specjalne płyty. Jeszcze innym sposobem jest tzw. podłoga pływająca, która nie łączy się z podłożem, a poszczególne jej elementy spina się zatrzaskami. Klej dobiera się do rozmiaru desek oraz rodzaju podłoża, należy się też upewnić, że wybrana podłoga nie wymaga ułożenia dodatkowych warstw, na przykład z izolacją akustyczną albo przeciwwilgociową.
Jeszcze większym wyzwaniem jest połączenie podłogi drewnianej z płytkami ceramicznymi bądź innym materiałem, co często się stosuje w salonach połączonych z kuchnią. Oba materiały mają różne wymagania montażowe i nie zachowują się tak samo w późniejszej eksploatacji, dlatego potrzebna jest dylatacja rozdzielcza.